Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Τα πρώτα Χριστούγεννα στον προσφυγικό συνοικισμό

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζει ο θειος μου  Γιάννης μαζί με άλλα παιδιά του προσφυγικού καταυλισμού Σταυρού. 
Το Γυμνάσιο Σταυρού κτίστηκε πάνω σε αυτόν τον χώρο.
 
                                                                                                                                    Λοΐζου Νικόλας Β1
  

Τράχωνας


Ανέμελες και ευτυχισμένες στιγμές στην Κάτω Ζώδια


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Οι αγνοούμενοι συγγενείς μου




41 χρόνια μετά ακόμα ελπίζουν...
Πολλοί άνθρωποι περνούν πολλά δυσάρεστα γεγονότα στη ζωή τους χωρίς να το αξίζουν, χωρίς να ενοχλήσουν κάποιον, χωρίς να δώσουν αφορμή για τίποτα…. Άλλοι πάλι χάνουν πολύτιμα πράγματά, που δεν μπορούν να αντικατασταθούν…. Πολλές  είναι και οι οικογένειες στην Κύπρο που έχουν αγνοούμενους συγγενείς και για  41 χρόνια δεν έχουν βρει ούτε ένα ίχνος τους…

    Για την οικογένειά μου η εισβολή ήταν ένα τεράστιο χτύπημα και, αν και  έχουν περάσει τόσα χρόνια,  οι πληγές δεν έχουν κλείσει. Στον πόλεμο χάσαμε 8 πολύ σημαντικά άτομα, τα οποία ακόμη υπάρχουν στις καρδιές μας. Ιδιαίτερα στην καρδιά και ψυχή της προγιαγιάς μου, η οποία πέρασε πολλά στη ζωή της, αφού το 1974 μέσα στη δίνη του πολέμου  έχασε τον άντρα της.  Την ίδια ακριβώς χρονιά

Προσκλητήριο γάμου (28 Ιουλίου 1974)

Το προσκητήριο του γάμου του παππού και της γιαγιάς  μας
"Από μήνες πριν είχαμε αποφασίσει ότι θα τελούσαμε τους γάμους μας στις 28 Ιουλίου. Το σπίτι μας με κόπο και χαρά είχε ήδη τελειώσει. Ήμασταν τόσο χαρούμενοι και  κάναμε όνειρα πως εκεί θα

Αμμόχωστος 41 χρόνια πριν...



Οι σειρήνες ήχησαν με τους πρώτους βομβαρδισμούς... τούρκικη εισβολή... Αμμόχωστος, 20 Ιουλίου 1974...

Οι κάτοικοι της πόλης έφευγαν τρομοκρατημένοι από τα σπίτια τους. Ανάμεσά τους και η δική μου οικογένεια. Η μητέρα μου ήταν μόλις 3 μηνών και ο αδελφός της 3 χρονών. Η γιαγιά μου μαζί με τη μητέρα της πήραν τα δύο μικρά παιδιά και μπήκαν στο μικρό τους αυτοκίνητο. Αφού πρόλαβαν να
αρπάξουν από το σπίτι ένα μπιμπερό και λίγο γάλα για το βρέφος, έκαναν την πρώτη τους στάση στο Φρέναρος. Έμειναν όλο το βράδυ σε ένα μισοκτισμένο σπίτι και οι χωριανοί τους έδωσαν ψωμί και νερό.

Την άλλη μέρα πήγαν στην Ορμήδεια και διανυκτέρευσαν σε ένα περιβόλι. Και εκεί ταλαιπωρήθηκαν